جابربن عبدالله انصاری میگوید: از رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ دربارهی علی بن ابی طالب ـ علیه السلام ـ مناقب و فضائلی شنیدم كه هر یك از آنها اگر در كسی یافت میشد، برای فضیلت و شرافت او كافی بود. 
ما در این قسمت از نوشتارمان چند نمونه از آن فضائل را ذکر می کنیم:
1ـ « عَلِیٌّ قَسیم الجّنَّهِ وَ النّار» علی قسمت كنندهی بهشت و دوزخ است. 
2ـ « مَنْ فارَقَ عَلِیّاً فَقَدُ فارَقَنی وَ مَنْ فارَقَنی فَقَدْ فارَقَ الله» كسی كه از علی دوری جوید از من دوری جسته و كسی كه از من دوری جوید از خدا دوری جسته است. 
3ـ « شِیعَهُ عَلیٍّ هُمُ الْفائِزُونَ یَوْم القِیامَهِ» پیروان و شیعیان علی ـ علیه السلام ـ آنانند كه رستگار خواهند بود. (ینابیع المودّه، ص55 ـ 83)
4ـ «لِكُلِّ نَبِیٍّ صاحِبُ سِرٍّ وَ صاحِبُ سِرِِّیَ عَلِیُّ بْنُ أبِیطالِبٍ» برای هر پیامبری صاحب سرّی است و صاحب سرّ من علی بن ابی طالب ـ علیه السلام ـ است. (ینابیع المودّه، ص85)